%0 Journal Article %T بازآفرینی اجتماعی؛ برنامه‌ریزیِ راهبردیِ فضاییِ اجتماع‌محور در محلات کم‌برخوردار %J مهندسی و مدیریت ساخت %I دکتر روح اله طاهرخانی %Z ۲۵۳۸-۱۹۰۳ %A مسعودی, حمید %D 2021 %\ 05/22/2021 %V 6 %N 1 %P 1-7 %! بازآفرینی اجتماعی؛ برنامه‌ریزیِ راهبردیِ فضاییِ اجتماع‌محور در محلات کم‌برخوردار %K بازآفرینی اجتماعی %K توانمندسازی اجتماعی %K برنامه‌ریزی جامعه‌محور %K پایداری اجتماعی %R %X در سال‌های اخیر، برنامه‌ریزان شهری به چالش‌های نگاه تک‌بعدی به طراحی و خلق شهرها و ارتقای کیفیت زندگی محلات کم‌برخوردار پی برده‌اند و تلاش می‌کنند از سایر نگاه‌ها همچون نگاه روان‌شناسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز در برنامه‌ریزی‌های خود استفاده کنند. تقویت دیدگاه اجتماع‌محور و اجتماعی در این میان اهمیت بسزایی داشته و هدف پژوهش حاضر نیز بررسی ابعاد بازآفرینی اجتماعی در برنامه‌ریزی راهبردی فضایی است. چند سالی است که در شهرهای مختلف کشور، برنامه‌های بازآفرینی شهری و بازآفرینی اجتماع‌محور توسط شهرداری‌ها و سایر سازمان‌ها انجام می‌شود. پژوهش حاضر در تلاش است تا دستاوردهای رویکرد بازآفرینی اجتماعی را برای برنامه‌ریزی راهبردی فضایی بدست آورد. پس از مرور بر تجربیات گذشته و مبانی نظری و همچنین تحلیل مدل‌های موجود دستاوردهایی همچون ارتقای هویت، حس تعلق و وابستگی مردم به محلات، ارتقای سطح مشارکت اجتماعی، سرمایۀ اجتماعی و تعاملات اجتماعی مردمی، تقویت برنامه‌ریزی اجتماع‌محور با دخالت مردم در تمامی مسیرهای توسعۀ فضایی، ارتقای سطح رضایت مردم از مدیریت شهری، برنامه‌ریزان فضایی و عملکرد آنها، ارتقای سطح پایداری اجتماعی محلات هدف بازآفرینی، ظرفیت‌سازی و بسیج اجتماعی در مسیر برنامه‌ریزی و طراحی و توانمندسازی جامعۀ محلی در راستای برنامه‌ریزی و طراحی شهری از طریق بازآفرینی اجتماعی برای برنامه‌ریزی راهبردی فضایی مشخص گردید. %U https://www.jecm.ir/article_156224_3bda311a7a6502ac11cc7a1999d6beb6.pdf